“Нашето имагинарно е сведено на препознавање на националното трло во кое доброволно и ентузијастички се втурнуваме, а таа и таква заедница, базирана на глупави митови, а не на идеа за взаемно изразено, артикулирано и остварено добро, не ни заслужува да се нарекува заедница.”
Заклучок:
– Расколничката МПЦ е, бездруго, еден од тие “глупави митови”, за кои зборува социологот;
– Таа е стапица која нѐ заробува во лажна национална заедница на неправдата и нееднаквоста;
– И го претставува Христијанството, не како автентична заедница на верата, туку како симбол од митологијата и во служба на едно национално безобразие!
Напишете коментар